Cənnət haqqında həqiqətlər və onun vərəsəliklə verilməsi

Cənnət nədir, harada və necə yaranmışdır? Biz bu cənnətə düşə biləcəyikmi? Bu haqda məlumatları hardan öyrənmək olar və s. suallar, insan yaşlaşdıqca, onu düşündürməyə başlayan ən əsas suallardır. Bu suallara cavab tapmaq üçün isə, qədim mənbələri diqqətlə araşdırmaq lazımdır. Lakin bu mənbələr xüsusi məntiqlə yazılmışdır və onları anlamaq üçün, qədim sirləri bilmək vacibdir. Bu haqda mən, “Batini-Quran” kitabında, məqalələrimdə geniş məlumat vermişəm və bildirmişəm ki, bütün qədim yazıların batini, yəni gizli mənaları vardır. Rəmzlərlə yazılan bu gizli mənalarda, Allahın bu dünyada gördüyü işlər təsvir olunur.

Əflatuna görə, bütün qədim yazılar və digər şeylər, sirli bir hadisəyə həsr olunmuşdur  (1). Bu hadisə isə, Allahın, insanların tam xoşbəxtliyə çatması üçün göydə yaratdığı Cənnətlə bağlıdır.

Cənnət haqqında məlumatlara, demək olar ki, bütün xalqların rəvayət və mifologiyalarında rast gəlinir. Şumer, Misirdən tutmuş Çin, Hind, Kelt, Ərəb, Rus, Yapon və s. xalqların mənbələrində Cənnət haqqında məlumatlar verilir və bu məlumatlar heç də fantaziya kimi qeyd olunmur. Bu isə o deməkdir ki, bu məlumatlarda həqiqət vardır, yəni Cənnət həqiqətən mövcud olmuşdur.

Əflatun “Fedon” əsərində, insanın öləndən sonra o dünyaya düşüb, orada əbədi yaşamasını reallıq kimi göstərir və qeyd edir ki, “orada da insanlar yerdə yaşadıqları kimi yaşayırlar. Onların da orada öz məbədləri, müqəddəs yerləri var və onlar o dünyada, yəni Cənnətdə dərdsiz-qəmsiz ömür sürürlər. O dünyadakılar yerdəki insanlarla yuxugörmə və s. telepatik yollarla əlaqə saxlayırlar... Bizim üçün su, dəniz nədirsə, onlar üçün o havadır. Bizim üçün hava nədirsə, onlar üçün o efirdir. Onlar heç vaxt xəstələnmirlər. Ağılda, görmə və eşitmədə onlar bizdən hava sudan və efir havadan nə qədər təmizdirsə, bir o qədər fərqlənirlər” (2). Deməli, qədim dövrün ən görkəmli filosofu olan Əflatuna görə, Cənnət həqiqətən mövcuddur.

Cənnət haqqında ilk məlumat, hələ 5 min il bundan əvvəlki Şumer yazılarında verilir. Burada, Allahların əbədi yaşamaları üçün yaratdıqları Dilmun xoşbəxtlik adasından danışılır. Ümumiyyətlə xoşbəxtlik rəmzi bütün qədim mənbələrdə, insanın ölümündən sonrakı vəziyyətinə, yəni insan ruhunun düşdüyü məkandakı vəziyyətinə aid edilir. Qədim yazıların məşhur araşdırıcısı Devid Rolun yazdığına görə, Dilmun - ölmüşlərin ruhlarının o dünyada xoşbəxtliyi daddığı yerdir. Burada dəfn olunmaq, insanın həyatı boyu Allahlara sadiqliyinin ən böyük mükafatıdır. Rolun gətirdiyi sitatlara görə, Dilmun, Zaqros dağ təpələrinin arxasında, İran ərazisində yerləşir. Günəşin doğduğu yerdə, yəni Şərqdə yaradılmış Cənnət, mənbələrdə “Ölməzlər ölkəsi” adlandırılır ki, oranın sakinləri nə xəstəlik, nə ölüm bilməzdilər. Bura xoşbəxtlik, hüzur yeridir və ən əsası təhlükəsiz yerdir (3).

Məşhur arxeoloq və alim Piter Kornuellə görə, Dilmun/Tilmun adasının digər adı Tilosdur ki, bizə bu rəmz Tolis kimi məlumdur (4). Mənbələrdə Tolis (Toliş) rəmzi Göytürk xaqanlığına aid edilir və Türk Budunu adlandırılır. “Moyun Çor” abidəsində türk xanı Tolis iddia edir ki, o Tanrıda olmuş və orada El yaratmışdır. Orxon Yenisey abidələrindəki Mogilyan və Gültəkin mətnlərinin ilk sətirlərində isə türk xanı iddia edir ki, məhz O, Tanrıtək Tanrı yaratmış və Tanrıtək Göydə yaranmış bilici türk xanıdır (5). Türklərin göydə Tanrı, yəni Allah yaratması mənbələrlə də təsdiqlənir. Bu mənbələrdə “türk” sözü “teurq” kimi yazılır ki, Batin elmində bunlar eyni mənalı sözlərdir. Xalkidli Yamvlix, özünün əsas kitabı olan “Misir sirləri haqqında” kitabında teurqları Misir maqları kimi göstərir və bildirir ki, onların son məqsədləri - ruhlarının yaradıcı Allahla vəhdətidir (6). O, teurqun Allahla vəhdəti üçün keçirdiyi ayinləri “teurqiya” adlandırır. Qəbul olunmuşdur ki, “teurqiya” sözü - Allahla vəhdətə nail olmaq üçün kahinlərin keçirdiyi qurban mərasimi, ayin deməkdir və onu “Allah yaratma” kimi də tərcümə edirlər. Deməli, türk sözü ən qədim mənbələrdə - “göydə Allah yaradan müdrik” mənasında olmuşdur. Teurqların göydə Allah yaratma prosesinin texnologiyası hind mənbələri olan Upanişadalarda qeyd olunur. Burada brahman və kahinlər - himn, qurbanlıq formulu və magik hərəkətlərlə, qurbanlıq heyvanların ruhlarının göydə toplanmasına və onların iradələrini həyata keçirən kosmik varlığa, yəni Elə çevrilməsinə nail olurlar. Bu o deməkdir ki, Göytürk xaqanlığı - Göydə, qurbanlıq heyvanların ruhlarından, magiya vasitəsi ilə yaradılmış El mənasındadır və bu Eli – Tolis (Toliş) Türk Budunu yaratmışdır. Devid Rolun Dilmun adlandırdığı, ölmüşlərin ruhlarının o dünyada xoşbəxtliyi daddığı ölkə də - elə türklərin Göydə yaratdığı Göytürk xaqanlığıdır.

Hindlərin məşhur “Bxaqavad-Gita” (Bhaqavad-Gita) kitabına görə ruhlar dünyası - Dxarmakşetradakı Kuru sahəsində yaradılmışdır ki, burada Allahlar qurban mərasimi keçirirlər. Məhz buradakı “döyüş”dən sonra – ruhlar dünyası, yəni günahlardan, bədbəxtlikdən kənar brahman dünyası yaranır ki, bu da əbədi xoşbəxtlik dünyası mənasındadır (7).

Dilmun rəmzi Sebeosun əsərində Delum kimi yazılır və onun Midiya dağları ilə bağlı olduğu göstərilir (8). İran ərazisində bu rəmz Deyləm kimi məlumdur və bura İsmaili dövlətinə daxil olmuşdur. Əbu əl-Ala İbn Xassul, “Türklərin digər döyüşçülərdən üstünlüyü və böyük sultanın mövcudluğunun qədir qiyməti” əsərində, İbrahim əs-Sabinin “Ət-Taci” kitabına əsasən, Deyləmilərin geneologiyasını, onların dövlətlərini, ləyaqətlərini xüsusi qeyd edir və onların tam xoşbəxtliyə çatmalarının sirlərini və onların zamanı qabaqlamalarını xüsusi vurğulayır (9). Deməli, zamanı qabaqlamış və tam xoşbəxtliyə çatmış Deyləmlər - Dilmun adasında ölümsüzlük və xoşbəxtlik qazanmış Tolis türkləridir. Buradakı ada rəmzi, Dilmun Cənnətinin göy okeanında ada kimi təsəvvür edilməsi mənasındadır.

Deyləm ərazisi mənbələrdə Gilan adlanır ki, Herodot bu ərazini Gelon kimi qeyd edir və əhalisini də skif/sak tayfası olan Budinlər adlandırır. Budinlər isə elə Tolis (Toliş) Türk Budunu mənasındadır. Mənbələrdə saklar deyəndə, adlı-sanlı tayfa olan Sisaka nəsli nəzərdə tutulur və Gel eli olan Gelarküniyə aid edilir. Deyləm (Delum) rəmzi də Gelarkünidə yaradılmış Telami tikilisidir (10).  Deməli, Gilan, Gelon, Deyləm, Delum və s. dedikdə, Gel Eli olan Gelarküni başa düşülməlidir. Gel şəhəri, yəni Geliopol - qədim Misir yazılarında, Allahın “Dünya”nı yaratmağa başladığı yer sayılır və mənbələrə görə, Asar/Osiris Allahının bədəni burada uyuyur. Qədim Misir mənbələrində Asar/Osiris/Azər şahlığı - ölüm şahlığı, yəni Cənnət adlanırdı ki, ölənlərin ruhu burada həyatlarını davam etdirirdilər.

Qədim Misirlilərin “Ölülər kitabı”nda, ölüm şahlığı Sexet-xotepet, və ya “Dinclik (hüzur) sahələri” (Yelisey sahələri) adlandırılır. Bu kitabdakı bir bölümün mətni belədir: “Buradan Sexet-Xotepet və işığa çıxma haqqında bölüm başlanır: Ölüm şahlığına giriş və çıxış haqqında bölüm: Sexet-Aaru-da görünmə: Küləklər hökmdarı, Qüdrətli şəhər Sexet-Xotepetdə qalma: Orada güc qazanma: Orada Hu-ya çevrilmə: O torpaqlarda əkin əkmə: Orada məhsul yığma: Orada qidalanma: Orada susuzluğu dəf etmə: Orada cismani məhəbbətlə məşğul olma: Və yerdə edilənləri hamısının orada edilməsi” (11). Bu isə o deməkdir ki, Dilmun cənnəti, bizim yaşadığımız fiziki məkan kimi yaradılmışdır və insanların ruhları, orada da bu dünyadakı kimi yaşayırlar.

Məşhur alim Devid Rol, Dilmun xoşbəxtlik adasını eyni zamanda nəhəng ilan obrazında göstərir və onu eyni zamanda Atum-Xarakti obrazında böyük Günəş Allahı və Ra-Atum Allahı adlandırır (12). Buradakı Atum rəmzi, Şumer yazılarında Etemenanki, yəni Atum-Nunki formasında yazılır ki, bu da Babildə tikilmiş “yerlə göyün təməl evi” mənasındadır. Tövrata görə, məhz Babil qülləsinin tikilməsindən sonra Allah insanların dillərini dəyişib, dünyaya səpələdi ki, bu tikinti haqqında məlumatlar insanlar üçün gizli qalsın. Deməli, başı göylərə çatan Babil qülləsi elə Dilmun Cənnətinin rəmzidir.

Devid Rol, Cənnətin yaradıldığı yeri Edin adlandırır ki, Quranda da Cənnətin adlarından biri Ədn kimi qeyd olunur. Quran yazır: “Allah mömin kişi və qadınlara əbədi qalmaq üçün altından çaylar axan bağlar və Ədn cənnətində gözəl yaşayış yeri vəd etmişdir. Allahın bu xoş niyyəti daha böyükdür: bu – böyük xoşbəxtlikdir… Onların Allah yanındakı mükafatı – altında çaylar axan Ədn cənnətidir ki, onlar orada əbədi qalacaqdır…” (13).

Batin elmində Ədn/Edin rəmzi eyni zamanda Din rəmzidir və bu da insanın etiqadını, inancını bildirir. Məşhur İslam alimi Mühiddin ibn Ərəbinin yazdığına görə, İslam dini də Göydə yaradılmış dünya mənasındadır və onu qəbul edən insanın ruhu, o dünyada ömrünü davam etdirəcəkdir. İbn Ərəbi bildirir ki, Allah İslam dinini və müsəlman kimi ölməyi İbrahim və Yaqub oğullarına vəsiyyət etmişdir. Burada “Din” rəmzi - “El” (“Əl”) rəmzi ilə qeyd edilir (14). Bu isə o deməkdir ki, İslam Dini elə Deyləm türklərinin göydə yaratdığı Göytürk xaqanlığıdır və bu Cənnət də Allah tərəfindən Azər oğlu İbrahim peyğəmbərin nəslinə vəd edilmişdir.

Mühiddin ibn Ərəbi, insan öləndən sonra ruhunun düşdüyü məkanı od, atəş kimi qeyd edir. Bu od İbrahim peyğəmbərin atıldığı İlahi oddur. İbn Ərəbi insan ruhunun bu odda yaşamasını reallıq kimi göstərir və bildirir ki, Allah, öləndən sonra insanın ruhunun bura düşməsinin vahid qanununu yaratmışdır (15). Mən, “Azərbaycan – Azər odunun yaradıldığı yerdir” adlı məqaləmdə, İlahi odun bilavasitə Azərbaycan və Azərilərlə bağlı olmasını faktlarla göstərmişəm.

İlahi od haqqında Ammian Marsellin yazır: «Danışırlar ki, əgər buna inanmaq mümkünsə, maqlar özlərində heç vaxt sönməyən və Göydən düşmüş od qoruyurlar. Asiya şahlarına təqdim edilmiş bu odun kiçik hissəsi xoşbəxtlik gətirir (16). Bu o deməkdir ki, Asiya şahlarının nəsli elə Azər oğlu İbrahim peyğəmbərin nəslidir və Cənnət də məhz onların nəslinə vəd edilmişdir.

Tövratda, Allahın İbrahimə, İsaqa, Yaquba və onların törəmələrinə miras kimi vəd edilən Cənnət - Knun və Lbnun, yəni Kənan və Albaniya kimi qeyd edilir (17). Burada Knun rəmzi – yer altında tikilmiş Etemenanki məbədi, Lbnun rəmzi isə, bu məbədin göylərində yaradılmış və Cənnət mənasında olan Albaniya ölkəsidir. Tarixçi M. Xorenatsinin “Ermənistan tarixi” kitabına görə, Albaniya ölkəsi - vərəsəliklə Gelarküni nəslindən kiməsə əbədi verilmişdir (18). M. Xorenatsi Gelarkünini Gel adlandırır ki, bu da onun, qədim Misirin Geliopol şəhəri mənasında olması deməkdir.

Göy türklərin Gel şəhərinin göylərində yaratdığı El, yəni “Gel-Eli” rəmzi mənbələrdə Qalil/Xəlil və s. kimi yazılaraq, İsa və İbrahim peyğəmbərlərə aid edilir. Lakin Qalil/Xəlil rəmzi digər mənbələrdə Qolelu/Xalul kimi də yazılaraq Karluklara aid edilir. Mənbələrə görə, Şərqi karluklar gellərdir və alimlərin çoxu gelləri və qelolu tayfasını karluk hesab edirdilər (19). Batin elmində karluk rəmzi “Qor-İlahi” (Qor Allahı), müqəddəs Gelar və s. mənalar daşıyır.  

Xalul/qolelu, yəni xəlil rəmzi təsəvvüf elmində Allahla vəhdət təşkil etmək, Allaha qovuşmaq (xulul) mənasındadır. Batin elmində bu rəmzlər “Allah” sözü ilə də eyni mənalıdır və Xəlilullah dedikdə də bu rəmzin bilavasitə Allaha aid olması nəzərə çatdırılır. Allahla vəhdətə nail olanlar sufizmdə eyni zamanda Bəg adlanır ki, bu da onun tərikə yolunun “bəqa” səviyyəsini yüksəlməsini və bu səviyyədə Allahla (ilkin materiya) vəhdətini bildirir. Karluk şahlarının titullarının da Yabqu, yəni Ya-Bəg olması, Karlukların Allahla vəhdətinə işarədir. Bu isə o deməkdir ki, Xalul/Qolelu adlandırılan Karluk Yabquları – M. Xorenatsinin Gel adlandırdığı Gelarküni bəgləridir.

Qeyd etmək lazımdır ki, islamdakı “behişt” rəmzi – “bəg- şiyat” kimi açıqlanır ki, “şiyat” rəmzi qədim mənbələrdə şənlik, xoşbəxtlik, səadət, inkişaf, bolluq və s. mənasında olmuşdur. Deməli behişt – “bəglik səviyyəsində yaradılmış xoşbəxt həyat” deməkdir. Mənbələrdəki “baqi İrəm” rəmzi də sufizmdə -“bəglik səviyyəsində yaradılmış İrəm” fikrini ifadə edir və İrəm bağının Cənnət mənasında olmasını bildirir. Batin elminin qanunlarına görə, dilimizdəki Vəhy (“Vahiy”) sözü də - Bəqa/Bəg rəmzindən yaranmışdır. Vəhy – bəqa səviyyəsində ilkin materiyadan və onunla vəhdət təşkil edən Rəhman Allahdan qəbul edilən informasiya deməkdir.

Bütün bunlar onu göstərir ki, Cənnət - ölmüş insanlarının ruhlarının məhv olmaması üçün göydə yaradılmış dünyadır və bu dünyanı da Talış dağlarının sakinləri olan Gelar türk bəgləri yaratmışlar. İslam dini də Mühiddin ibn Ərəbiyə görə bilavasitə onlara verilmişdir.

Qədim Misir yazılarında Cənnət mənasında olan ölüm şahlığı - Asar/Osiris/Azər Allahının şahlığı adlandırılır ki, bu şahlıq da məhz Gel elində, yəni Gelarkünidə yaradılmışdır. Mətnlərə görə, axirətə yaxın Asar/Osiris/Azər Allahı ölür və yalnız sonradan arvadı İsida və oğlu Qor onu dirildirlər. Asar/Osiris/Azər Allahının ölümü, göydəki Cənnətin axirətdə məhv olması və sonradan onun əvəzində yeni ruhlar dünyasının yaranması mənasındadır. Bütün Misir yazılarının əsas mövzularından biri də axirətdə yeni Asar/Osiris/Azər Allahının doğulması mövzusudur. Bu doğumun rəmzlərlə təsviri, Ölüm şahlığı olan Sokaris (Arsak) mağarasında göstərilir. İnsan kimi doğulmuş Asar/Osiris/Azər ölən kimi, onun ruhu Ra-Amon Allahın hüzuruna qalxır və burada Yuxarı Misirin, yəni Cənnətin tacını Ra-Amon Allahından qəbul edir. Bundan sonrakı dövrün sahibi isə artıq Günəş Allahı olan Ra-Amon yox, onun ruhunu daşıyan Ay Allahı Tot olur. Müdrikliyi ilə seçilən Tot, digər yerdə müdrik Bekxoris adlandırılır ki, bu da onun Qor fironlarının Bəg nəslindən olması deməkdir.

Qor rəmzi mənbələrdə Xoris/Horus və s. kimi yazılır və xristianların Xrist/Xristos, yəni Hz. İsa da Qor Allahı deməkdir. Belə çıxır ki, axirətdə gələn Qalileyli (Gel-Eli) İsa peyğəmbər elə qədim Misirin Qor Allahıdır. İsa rəmzi - qədim Misir yazılaırnda “Allah ruhu” mənasını verən Şu Allahı kimi, yəhudilərdə Yeşua, müsəlmanlarda isə Şiə kimi qalmışdır. Mühiddin ibn Ərəbi, İsa peyğəmbəri - “mütləq vilayətin möhürü” adlandırır ki, bu da onun imam Əli ilə eyni obrazda olması, imamlığın və xristianlığın funksiyalarının üst-üstə düşməsi deməkdir (20). Bu isə o nəticəyə gətirib çıxarır ki, axirətdə Cənnət – imam Əli nəslindən olan müdrik bir nəfərə veriləcəkdir. İmam Əli fədailəri isə mənbələrdə Gel/Gelat ifrat batini şiələridir və bu haqda mən “Batini-Quran” kitabında və məqalələrimdə geniş məlumat vermişəm. Gelat rəmzinin Xüld kimi yazılışı və Quranda Cənnətə aid edilməsi, Xüld Cənnətinin bilavasitə Gel türk bəglərinə vəd edilməsi deməkdir (21).

Quranda Cənnətin axirətdə yenisi ilə əvəz olunması açıq yazılır. Burada qeyd olunur ki, vəd edilən Cənnət axirətdə yenidən yaranacaq və öz vəzifəsini yerinə yetirən varisə qismət olacaq. Heç kim onun qarşısını ala bilməyəcək. Axirət məhkəməsində bu Cənnətə yalnız günahsız insanlar düşəcəklər. Ədalətsiz insanlar isə təbii ki, əbədi xoşbəxtlik sayılan Cənnəti görməyəcəklər (22). Qurana görə varis də öldürüb-diriltmək qabiliyyətinə malik olacaq: “Sənin Allahın mələklərə: Mən yer üzündə bir “xəlifə” (canişin) təyin edəcəyəm” dedi… Məhz Biz – Biz öldürür və dirildirik və Biz varislərik… Musa öz xalqına dedi: “Allahdan kömək istəyin və dözün! Axı Yer Allahındır: O onu, öz qullarından istədiyinə vərəsəliklə verir, Allahdan qorxanların axırı yaxşıdır!... Bu bağı biz qullarımız arasında Allahdan qorxana vərəsəliklə verəcəyik!.... Biz Zəburda da yazmışdıq ki, torpaq vərəsəliklə mənim mömin qullarıma çatacaq!... (Ya Allah) Məni Nəim cənnətinin varisi et!” (23).

Yazdıqlarımdan çıxan nəticə odur ki, Cənnət - əcdadlarımız tərəfindən göydə yaradılmış ruhlar dünyasıdır. Bu ruhlar dünya Azərbaycan göylərində, qurban və magik rituallar vasitəsi ilə yaradılmışdır. Axirətdə bu dünya yenisi ilə əvəz olunacaq və vərəsəliklə varisə, yəni Azəri türk bəylərindən bir nəfərə çatacaqdır.

Bütün bunlar haqqında daha geniş məlumat və təkzibolunmaz faktlar, müəllifi olduğum “Batini-Quran” kitabında və məqalələrimdə verilmişdir.

Ədəbiyyat

1.     Platon, «Politik», 269s

2.     Platon, «Fedon» 110, 111

3.     Д. Рол, «Генезис цивилизации. Откуда мы произошли…», Ексмо, М., 2002, səh. 267, 271

4.    Д. Рол, «Генезис цивилизации. Откуда мы произошли…», Ексмо, М., 2002, səh.  275

5.    Ə. Rəcəbov, Y. Məmmədov, “Orxon – Yenisey abidələri”, B, 1993, səh. 104,134

6.    А. Ф. Лосев “История античной эстетики», sayt: http://psylib.ukrweb.net/books/lose007/txt40.htm

7.    Упанишады, М., 2000, səh. 252

8.    Себеос. История императора Иракла. 37, отд. III, böl. 37

9.     Ф. М. Асадов, «Арабские источники о тюрках в раннее средневековье», Б., 1993, səh. 104-107

10.   М. Хоренаци, kit., II, böl.. 8

11.  Уоллес Бадж Э. А. – “Египетская книга мертвых”, М-СПб, Ексмо, 2005, səh. 523, 524

12.  Д. Рол, «Генезис цивилизации. Откуда мы произошли…», Ексмо, М., 2002, səh. 438, 439

13.  Quran, 9:72, 98:8

14.  Mühiddin ibn Ərəbi, “Füsus ül Hikəm”,böl. 8

15.  Mühiddin ibn Ərəbi, “Füsus ül Hikəm”,böl. 18

16.  «История Иранского государства и культуры, М., 1971, səh. 216

17.  Библия, Втор.1:6-8

18.  М. Хоренаци «История Армении», I kitab, böl.12

19.  L. Qumilyov, «Qədim türklər», B., 1993, səh. 473

20.  Анри Корбэн, История Исламской  философии, səh.40, sayt: http://ruh.kz/blog/anri-korben-istoriya-islamskoi-filosofii

21.  Quran, 25:15

22.  Quran, 14:48, 55:46,62, 6:134,135, 7:8,9

23.  Quran, 2:30, 15:23, 7:128, 19:63, 21:105, 26:85

                                                                                 Firudin Gilar Bəg

                                                                               www.gilarbeg.com

Azəriləri təhqir edən prof. İlber Ortaylıya cavab

Bu günlərdə internetdəki sosial şəbəkələrdən olan facebookda, Türkiyənin tarix alimi İlber Ortaylının, xalqımızın adı ilə bağlı bu şərhini oxudum: “Azərbaycandakı xalq Oğuz türküdür. Mənim xahişim, azərbaycanlıları belə əsəbləşdirən bu Azəri sözünün işlədilməməsidir. Bu kimi ifadələrə çox diqqət etmək lazımdır. Azəri sözü təhqirdir. Bəzi şeyləri bilmək lazımdır” (Sayt: https://www.facebook.com/azerbaycan.oguzlar.yurdumuz ).

İlber bəyin, Azəri adını təhqir kimi qiymətləndirməsi, sözün düzü məni dəhşətə gətirdi. Necə ola bilər ki, tarix professoru, 60 milyonluq bir xalqın, min illərlə daşıdığı adı təhqir hesab etsin. Bu adı biz özümüzə götürməmişik və bu ad ən qədim zamanlardan bizlərə verilən addır. Elə isə niyə tanınmış türk professoru bizi təhqir edir?

Türkiyə ilə Azərbaycanın qardaş ölkə olması hamıya məlumdur və bu gün Azərbaycanın əksər əhalisi türk televiziyasına baxır. Bəs nə məqsədlə İlber bəy Azəriləri qəzəbləndirəcək bu fikirləri söyləyir? Azər adının nə məna kəsb etdiyini məgər İlber bəy bizdən yaxşı bilir? Azər adının haradan gəldiyini və əsl mənasını bir daha bu alimin nəzərinə çatdırmaq istəyirəm ki, nə dərəcədə yanlış fikir söylədiyini anlasın.

Yaqut əl-Həməviyə görə, Azər - pəhləvicə od deməkdir və Azərbaycan ədəbiyyatındakı “Nuri Azər” ifadəsi - “Azər odu” (İlahi nur) mənasındadır. Quranda Azər - İbrahim peyğəmbərin atası kimi qeyd olunur və bu kitabda O, büt düzəldib onları İlahlara, yəni Allahlara çevirən Tanrı kimi göstərilir (Quran, 6:74). Quranda açıq yazılır ki, Azər oğlu İbrahim peyğəmbər ilahi oddan (nurdan) Bina tikmişdir və ora cənnətə çevrilmişdir (Quran, 37:97, 21:69, 2:126-128). Kitabi - Dədə Qorquda görə də İbrahim peyğəmbərə xilas kimi verilən bu od – bustana, yəni Cənnəti-gülüstana çevrilmişdir (Kitabi - Dədə Qorqud, B., 1988, səh.109). Məşhur sufi Mühiddin ibn Ərəbiyə görə də bu od, peyğəmbərlərin yaşadığı cənnətdir (İbn Ərəbi, “Füsusül Hikəm”, böl.14). İbn Ərəbi, İbrahim peyğəmbərin İlahi oddan yaranmış cənnətini, ölmüş insanın ruhunun əbədi xoşbəxt yaşayacağı yer kimi göstərir. O, bu mülkün bilavasitə İbrahim nəslinə verilməsini xüsusi qeyd edir. İbn Ərəbi bildirir ki, Allah - ölüm zamanı insan ruhunun göydəki ruhlar dünyasına düşməsinin qanununu yaratmışdır. Bu qanuna tabe olanın, yəni müsəlmanların ruhları məhz ora qayıdır. Deməli, qədim mənbələrdə Azər adı - cənnətlə bağlıdır və bu cənnəti də Azər oğlu İbrahim peyğəmbər yaratmışdır. 

Lakin ibn Ərəbiyə görə adi insanlar bunları dərk etmək iqtidarında deyillər. Çünki onları təbiət və şəhvət idarə edir və onlar zəif ağılda olan məntiqsiz insanlardır (Mühiddin ibn Ərəbi, “Füsus ül Hikəm”, böl.25). İbn Ərəbi bildirir ki, bu sirləri yalnız seçilmişlər dərk edə bilər. Seçilmişlər dedikdə isə, mənbələrdə “biliyinə görə seçilmişlər“, yəni “Beyt əl-elm vəl-marifət vəl-hikmət” - “elm, bilik və hikmət Evi”nin üzvü nəzərdə tutulur. İbn Ərəbi bu seçilmişləri - Məhəmməd peyğəmbərin xalqı adlandırır və nəzərə çatdırır ki, onlara Süleyman pilləsi verildiyi üçün hamıdan üstündürlər (Mühiddin ibn Ərəbi, “Füsus ül Hikəm”, böl.16). Süleyman pilləsi - Süleyman peyğəmbərin bildiyi “quş dili” mənasındadır. Seçilmişlərin bu “quş dili” - rəmzlər dilidir və bizlərə bu dil sufizm, batin, ledun, təvil və s. elmlər kimi məlumdur. Bu rəmzlər dilində, mənanı yalnız samitlər daşıyır, saitlər isə bağlayıcı rol oynayır. Sağa və ya sola oxunuşundan asılı olmayaraq bütün dillərdə bu samitlər eyni fikri bildirir və s.

Bütün bunlar o deməkdir ki, Azər adı ilə bağlı olan sirlər, adi insanlar üçün çətin dərk olunandır. Buna baxmayaraq biz daha qədimlərə gedib, Azər adının haradan başladığının izahını verəcəyik.

Ərəb mənbələrinə görə (İbn əl-Fəqih, Yaqut, əd-Diməşqi və b.) azərbaycanlı və ya Azəri adı, Nuh peyğəmbərin törəməsi olan Azərbaz ibn əl İranın adından götürülmüşdür (N. Vəlixanlı, “Ərəb xilafəti və Azərbaycan”, B.1993, səh. 47). Azərbaz rəmzi ən qədim Şumer mənbələrində Asar və Abzu kimi qeyd olunur. Batin elmində Asar-Abzu elə Azərbaz deməkdir. Şumer mənbələrində Abzu (Baz) - Enmerkar şahın Aratta ölkəsində Böyük Allahlar üçün yaratdığı müqəddəs məbədgah, yəni cənnət mənasındadır. Məhz bu Abzunun “ürəyində” Asar, yəni Azər Allahı yaranmışdır. Məşhur alim Devid Rolun yazdığına görə, şumerlilər,  Zaqros dağları ətrafından gəlmiş Enmerkarı - İlahilik statusu olan Enki oğlu Asara qədər ucaltdılar. Mənbələrdə Asar Allahı eyni zamanda Asar-Luhi kimi də yazılır ki, bu da sufizmdə elə Azər-İlahi, yəni Azər-Allahı deməkdir (Devid Rol, “İtirilmiş Əhd”). Devid Rol xüsusi qeyd edir ki, Misir mədəniyyətini də, Mesopotamiyadan köçüb gəlmiş bu Asar (Asər) oğulları yaratmışlar və onlar Qor (Xor) fironlarının nəslidirlər. Rola görə, Misir adı da – “M-Asar”, yəni “Asardan doğulmuşlar” (Asar oğulları) mənasındadır. Deməli, Azər adı qədim Misirdə Asar, yəni Osiris kimi tanıdığımız Allahın adıdır.

Batin elmində Enmerkar rəmzi Ra-Amon-Qor kimi açıqlanır və bu da qədim Misirin Ra-Amon və Qor Allahı deməkdir. Mənbələrə görə qədim Misirin ilk fironu (piri) olan Amon (Əman) - İlahi nurdan, yəni ilkin materiyadan göydə Ra günəş diskini yaratmışdır. Özü öləndən sonra, onun ruhu göyə qalxaraq Ra diski ilə birləşmiş və Ra-Amon Allahına çevrilmişdir. İslamda bu yaranış, Rəhman (Ra-Əman) Allahın ərşə yüksəlməsi kimi qeyd olunur. Ra diski ilə pir Amonun ruhunun vəhdəti islamda “Vəhdət əl Vücud” adlanır. Bu birləşmədən, yəni Ra-nın Amonun ruhu ilə vəhdətindən isə göydə qızılquş kimi uçan Qor Allahı yaranmışdır. Deməli, Asar/Azər Allahı dedikdə, qədim Misirdə Ra-Amon-Qor, Şumerdə isə Enmerkar adlanan Allah nəzərdə tutulmalıdır.

Enmerkar Allahı, Aratta ölkəsi olan Eriduda Allahlar üçün Abzu cənnətini yaradır və bu rəmz də firon Amonun Ba ruhu (Ba-İssi) mənasındadır. Bu cənnət firon (pir) Amonun Ba ruhunun, yəni ürəyinin məhsulu olduğu üçün, qədim Misir mənbələrində cənnət - “ürəklər evi” adlandırılır (Э. А. Уоллес Бадж, “Египетская книга мертвых”, М-СПб.. 2005, səh.647). Deməli, Abzu cənnəti qədim Allahların Ba adlanan ruhlarının evidir.

Xalkidli Yamvlix özünün  “Misir sirləri haqqında” kitabında, göydə cənnət yaratmış firon Amonu və onun köməkçilərini teurq adlandırır. Teurq sözü isə “türk” (tərikə yolunu gedən) deməkdir. Yamvlix teurqları - Misir maqları kimi göstərir və bildirir ki, onların son məqsədləri, ruhlarının Allahla vəhdətidir (А. Ф. Лосев “История античной эстетики», sayt: http://psylib.ukrweb.net/books/lose007/txt40.htm). Teurqun, Allahla vəhdəti üçün keçirdiyi ayinlər - “teurqiya” adlandırır. Qəbul olunmuşdur ki, “teurqiya” sözü - Allahla vəhdətə nail olmaq üçün kahinlərin keçirdiyi qurban mərasimi, ayin deməkdir və onu “Allah yaratma” kimi də tərcümə edirlər. Türkiyə ölkəsinin adı da məhz Teurqiya sözündən yaranmışdır və mən “Türk, Türkiyə nə deməkdir. Ağlasığmaz həqiqətlər” adlı məqaləmdə buna izah vermişəm.

Eriduda (Aratta) Allahlar evinin, yəni cənnətin yaradılması Babil mənbələrində Marduk Allahına aid edilir və D. Rol da Asar/Assur adının, Marduk Allahının digər adi olmasını yazır. Şumer mifologiyasına görə, Marduk Allahı Tiamata, yəni Göy okeanına qalib gələndən sonra, onun bir hissəsini, Allahlar vilayətindən ayırır. Bu okean, ondan su axmasın deyə, siyirtmə ilə bağlanmışdır. Dərya sularında Marduk, Etemenanki adlı Göy və Yerin təməl evini cəhənnəmin sinəsində elə tikir ki, onun başı Göylərə çatır (Б. А. Тураев, «Историю Древнего Востока», II cild, Л., 1935, səh.91). Deməli, Etemenanki adlanan Göy və Yerin təməl evi elə Abzu, yəni Baz cənnətidir. 

Göy əjdahası Tiamata qalib gəldiyi üçün, Marduk Allahı mənbələrdə əjdaha ilə bir yerdə qeyd edilir və Marduk adındakı “mar” rəmzi də əjdaha, ilan mənasını verir. Mənbələrdə “mar”, yəni ilanla (əjdaha) bağlı olan xalq - Midiya xalqıdır ki, onlar da Azərbaycanın Ərdəbil şəhəri ilə Xəzər dənizi arasındakı ərazidə yaşamışlar. Rəvayətə görə, Herakl Gileyaya gələrək, buradakı mağarada, yarıqadın-yarıilan Yexidna ilə cütləşir. Bu izdivacdan skif/sak - şahlar və mələklər nəsli yaranır ki, mənbələrdə onlar “ilandan (əjdahadan) doğulmuş midiyalılar” adlandırılır. Ezoterik xristianlıqda, Herakl rolunda Allah, Yexidna rolunda isə Edem, İzrail çıxış edir və onların izdivacından xəbər gətirən mələklər nəsli yaranır. Bu isə o deməkdir ki, Mardukun, Heraklın nəsli olan ilandan doğulmuş midiyalılar - mələklər nəslidir.

Tarixçi Moisey Xorenatsi “Ermənistan tarixi” kitabında, ilandan doğulmuş midiyalıları “əjdahadan doğulmuşlar” adlandırır. Onun yazdığına görə, əjdahalar nəsli olan Sisaka, yəni saklar nəsli - “qədim şah toxumu” olan, tacqoyan Baqaratın ərənlər nəslidir. Baqarat rəmzi – Bəg-Arat kimi izah olunur ki, bu da Aratta bəgi fikrini ifadə edir. M. Xorenatsi, bəglərin bu əjdaha nəslini Yafət-Ərən nəsli hesab edərək, Gel eli, yəni Gelarküni ilə əlaqələndirir. Gel eli isə elə Heraklın Yexidna ilə cütləşdiyi Gileya mağarasının olduğu yerdır.

Qədim Misir mənbələrinə görə, Gel eli, yəni Geliopol şəhəri – Allahın, göydəki ruhlar dünyasını yaratmağa başladığı yerdir və buradan çıxmış Ptah (Yafət/Fateh rəmzləri) Allahı indi də yaşayır. Burada Osiris, yəni Asar/Azər Allahının bədəni uyuyur və axirətdə də O buradan zühur edəcəkdir. Bu isə o deməkdir ki, Abzu, yəni Baz evi elə Midiyanın Gel şəhəridir ki, Azər/Asar Allahının bədəni də burada uyuyur. Belə çıxır ki, ərəb mənbələrində İran oğlu Azərbaz deyəndə, ərənlərin Azərbaycandakı Gel eli, yəni Gelarküni nəzərdə tutulur.

Baz, yəni Abzu məbədgahı Azərbaycanda Bəzz qalası kimi məlumdur və bu qala xürrəmilərin qalası hesab olunur. Babək burada çıxış etmişdir və Mehdinin də zühuru buradan gözlənilir (“Azərbaycan tarixi üzrə qaynaqlar”, B., 1989, səh.119). Mənbələrə görə, Bəzz vilayəti Azərbaycanla Arran arasında yerləşir və bu rəmz altında ölkə, torpaq, şəhər, kənd, dağ, qayalıq və daşlıq yer nəzərdə tutulur (Z. Bünyadov «Azərbaycan VII-IX əsrlərdə», B.1989; səh. 229-230). Bu isə o deməkdir ki, Bəzz qalası Enmerkar Allahının Arattada, Allahlar üçün tikdiyi ruhlar dünyasıdır və Azər/Asar Allahı da məhz burada yaranmışdır. 

Gelarküni adındakı “Küni” rəmzi - Quranda “Kün!”, yəni Allahın “Ol!” əmrini bildirir və Allah, istədiyini bu əmrlə yaradır. Şumer mənbələrində Kün rəmzi – Ki-Nun, Nun-ki, Enki, və s. kimi yazılaraq, Etemenanki məbədinə aid edilir və buranın digər adı da Esagil, yəni Gel məbədidir. Belə çıxır ki, qədim Misirin Gel şəhəri olan Geliopol, şumerlilərin Etemenanki məbədindən başlanır.

Mənbələrdə Kün rəmzi Kənan (Ki-Nun) kimi də yazılaraq yəhudilərə, yəni Azər oğlu İbrahim peyğəmbərin nəslinə aid edilir. Türklərin, İbrahim peyğəmbərin nəsli olması haqqındakı rəvayətlərə, Təbəri, ibn əl-İbri, ibn əl-Fakih və s. əsərlərində rast gəlinir. Son dövrlərdə isə Artur Kestler bütün dünyaya sübut etdi ki, əsl yəhudilər (seçilmişlər) - Xəzər xaqanı və Xəzər türk bəgləridir. Kitabi - Dədə Qorqudda da bəg-ərənlər  – “ərənlər əvrəni”, “Adəmilər əvrəni”, yəni “ərənlər yəhudisi”, “Adəmilər yəhudisi” adlandırılır ki, bu da türk bəglərinin seçilmişlər nəsli olması deməkdir.

Mənbələrə görə, Azər oğlu İbrahim peyğəmbərin vətəni Mesopotamiyanın Xarran şəhəridir. Xarran rəmzi mənbələrdə Arran kimi, Xəzər rəmzi isə Azər kimi də qeyd olunur. Xarranın Arran kimi yazılışı onunla bağlıdır ki, sufilərin Allah mənasında qəbul etdikləri ”Hu” rəmzi, gözə görünməyən İlahi Nuru, yəni ilkin materiyanı bildirir və onu yalnız ekstatik vəziyyətdə görmək mümkündür. Buna görə də “H” samiti bəzən yazılmır. Arran isə Azərbaycanın qədim adlarından biridir və buranı Xəzər ölkəsi də adlandırırlar. Bu isə o deməkdir ki, Azər oğlu İbrahim peyğəmbər Azərbaycan ərazisində yaşamışdır.

Buxariyə görə, müsəlmanların ibadət yeri, İbrahim peyğəmbərin dayandığı yerdir, yəni Xarrandır (Arran) və iki dünyanın səddi də buradadır. Mesopotamiya mənbələrində, Xarrandan çıxan və İslamın rəmzi olan Ay rəmzi - El Allahına aid edilir və İl-Amurru adlandırılır. İl-Amurru rəmzini biz Əli-Əmir, yəni Əli Əmir əl möminin kimi tanıyırıq. El Allahı isə Səlim şəhərinin Allahı hesab olunur və Batin elmində Səlim rəmzi - İslam rəmzi ilə eyni mənalıdır.

El Allahı, türklərin “Moyun Çor” abidəsinə görə türk xanı tərəfindən yaradılmışdır (Ə. Rəcəbov, Y. Məmmədov, “Orxon – Yenisey abidələri”, B, 1993, səh. 104,134). Burada türk xanı iddia edir ki, məhz O - Tanrıda, yəni ilkin materiyada olmuş və orada El yaratmışdır (oranı İl etmişdir). Bu isə o deməkdir ki, İslam dini də göydə yaradılmış cənnət mənasındadır. Mühiddin ibn Ərəbinin yazdığına görə də, din - göydə yaradılmış “dünya” mənasındadır və onu qəbul edən insanın ruhu, o dünyada ömrünü davam etdirəcəkdir. İbn Ərəbi bildirir ki, Allah İslam dinini və müsəlman kimi ölməyi İbrahim və Yaqub oğullarına vəsiyyət etmişdir. Burada Din rəmzi əlif və lam səsləri ilə, yəni “Əl” kimi qeyd olunur ki, bu da dinin göydəki El mənasında olmasını bildirir. İbn Ərəbiyə görə, İslam dini Allahdadır və bu dinə tabe olaraq ölmək, Allahın qoyduğu qanuna tabe olub, onun göydə yaratdığı dünyada əbədi yaşamaq mənasındadır (İbn Ərəbi, “Füsus ül Hikəm”,8). Deməli, İbn Ərəbiyə görə din rəmzi - göydəki El anlamındadır və müsəlman olaraq ölmək də, Allahın yaratdığı dində, yəni İslam Elində əbədi həyat qazanmaq mənasını bildirir. Bu isə o deməkdir ki, İslam aləmi, yəni Darüssəlam - göydə yaradılmış cənnət olan Azəri elidir, yəni Osiris Allahının şahlığıdır.

Mühiddin İbn Ərəbi bildirir ki, ilk müsəlmanlar, İslamı övladlarına vəsiyyət etmiş İbrahim və Yaqub peyğəmbərlər olmuşlar. Qurana (37:83) görə, ilk şiələr də Nuh və İbrahim peyğəmbərlərdir. Ümumiyyətlə, İslam ezoterizminin məşhur tədqiqatçısı Anri Korbenin gəldiyi nəticəyə görə, şiə ezoterizmi İranda, müsəlmanlıqdan da əvvəl olmuşdur. Bu isə o deməkdir ki, Batin elminə görə şiəlik və müsəlmanlıq heç də qəbul edildiyi kimi VII əsrdən sonra yaranmamışdır.

Batin elmində, “Allahdan başqa İlah yoxdur və Məhəmməd onun Rəsuludur” şəhadəti - “İlkin materiyadan (İlahi Nur) başqa həyat verən enerji yoxdur, Məhəmməd - ondan yaranmış göydəki Azər (Asar/Osiris) Elidir” mənasındadır. Belə çıxır ki, əsl İslam dini Azərbaycandan və Azərilərdən başlanır.

Mən “Batini-Quran” kitabında və məqalələrimdə göstərmişəm ki, sufilərə görə Məhəmməd peyğəmbər kosmik insandır və peyğəmbərlər nəsli də bu insanın bənzəri kimi yaradılmışdır. Mənbələrdə bu nəsil ənsarilər, nizarilər kimi qeyd olunur və biz bunları seyidlər və ya batinilər kimi tanıyırıq. Ənsar/Nizar rəmzi qədim Misir mənbələrində Nu-Asar/Nu-Oziri (Osiris/Usiri və s.) kimi yazılırdı və “Nu/İunu şəhərində yaşayan Asar/Azər Allahı” mənasını verirdi. Nu/İunu şəhəri isə elə Gel şəhəri, yəni Geliopoldur. Yəhudi mənbələrində Ənsar/Nizar rəmzi - Nazorey, xristian mənbələrində isə Nasara/Nazaret kimi qeyd olunur.

Bildiyimiz kimi, Nizar rəmzi, Ələmut qalasında cənnət yaratmış Həsən ibn Sabbaha aid edilir və mənbələrə görə Nizar indi də yaşayır. Bu isə o deməkdir ki, Azər Allahının nəsli elə ismaili-nizari şiələri olan seyidlərin nəslidir. Şiə rəmzi ən qədim Misir yazılarında Şu Allahı kimi qeyd olunurdu və “Allah ruhu” mənasını verirdi. Yəhudilər Şu rəmzini -  Yeşua, xristianlar isə İsa peyğəmbər adlandırdılar. Mühiddin ibn Ərəbi, İsa peyğəmbəri - “mütləq vilayətin möhürü” adlandırır ki, bu da onun imam Əli ilə eyni obrazda olması, imamlığın və xristianlığın funksiyalarının üst-üstə düşməsi deməkdir (Анри Корбэн, История Исламской  философии, səh.40, sayt: http://ruh.kz/blog/anri-korben-istoriya-islamskoi-filosofii ). Deməli, bütün dinlər birdir və onlar bilavasitə Azər Allahı ilə bağlıdır.

Tarixçi Robert Makkoy bildirir ki, şimal salnamələrinə görə, Azər tayfasının başçısı Ziqqe, öz tayfasını Xəzər ətrafından Avropaya gətirir və Rusiyadan başlayaraq Avropa ölkələrinin hər birində öz oğullarından birini başçı qoyur. Özü isə Odin adını götürərək, burada qanunlar toplusu və gizli ayinlər keçirən, Ezir (Azər) adlanan 12 kahindən ibarət müqəddəs cəmiyyət yaradır (Sayt: http://www.proza.ru/2012/08/03/702). Onlar, insanlar üzərində ədalət məhkəməsi qurur və gələcəkdən xəbərlər verirdilər. Gizli ayinlərdə onlar ölüm Allahının (yəni Osiris/Azər) uca şəninə təriflər söyləyir və onun ölümü ilə bağlı matəm mərasimi (yəni Aşura) keçirirdilər.

Son dövrün araşdırmalarından da məlum olur ki, bütün Avropanın sahibləri, 9-cu əsrdə oraya köçmüş Gel oğullarıdır və mənbələrdə onlar “quş dili” bilən Qulyardlar adlandırılırlar. Bütün Avropa şahları, zadəganları bu Gel oğullarının törəmələridir. 18-ci əsrə qədər Avropadakı bütün abidələri məhz bu Gel oğulları tikmişlər. İlk mason təşkilatını da onlar yaratmışlar (Sayt:  http://www.proza.ru/2012/08/03/702). İslamın rəmzi olan Ay rəmzinə sitayiş edən bu Gel oğulları, ərəb mənbələrində Gel şiələri, yəni Gelati-Şiə (Qulat) adlandırılan ifrat şiələrdir ki, biz onları Azəri bəgləri, seyidləri və s. kimi tanıyırıq. Belə çıxır ki, Gel oğulları elə əjdahalar nəsli olan Sisaka, yəni Gelarküninin şahlar nəslidir.

Buxarinin hədisinə görə, Məhəmməd peyğəmbərin evi, vərəsəliklə Aqilə, yəni Gelə çatmış evidir. Deməli, ifrat şiələrin Gel (Gelat/Qulat) evi elə Məhəmməd peyğəmbərin Əbu Talibin oğlu Aqilə qalmış evidir. Əhdi-Ətiqdə, Gel/Gelat şəhəri – Qalaad kimi qeyd olunur və Allah üçün xüsusi yer sayılır. Allah Qalaadı – “Mənim Qalaadım”adlandırır ki, bu Gel evinin elə Allahın Mülkü olması mənasındadır. Allahın Mülkünda yaşayan ismaili nizariləri də mənbələrdə Mələküt əhli, yəni mülhidlər, məlahilər adlandırılır ki, bu da onların mələklər nəsli olması deməkdir.

Mələk rəmzi Azəri kaduslarına (kuddus), yəni müqəddəslərinə ona görə aid edilir ki, onlar öləndə, ruhları Qor qızılquşuna çevrilərək Azər dünyasına köçürlər və burada ölümsüzlük qazanırlar. Məhəmməd peyğəmbərin dediyinə görə müsəlman, xristian və yəhudilərin hərəsinin yetmişdən artıq olan təriqətlərinin yalnız biri cənnətə gedir ki, bu da peyğəmbərin və onun sahabələrinin yolu ilə gedənlərdir. “Peyğəmbərin yolu ilə gedənlər” dedikdə, qədim Misirin Qor fironlarının yolu ilə gedənlər nəzərdə tutulur ki, bu da elə Azəri türk bəgləri və seyidləridir.

Quranda Azər eli – İzrail/İsrail kimi yazılır və batin elmində bu elə Asar/Azər Allahının eli deməkdir. Quran açıq yazır ki, bu kitab, Allahın aləmlərdən üstün yaratdığı İsrail oğullarına göndərilmişdir. Allah onlara müdriklik, peyğəmbərlik, bərəkət və gözəl yurd vermiş, onlara cənnəti vəd etmişdir. Onlar elm və biliklərinə görə seçilib, varislər olaraq ucaldılmışlar (Quran 27:76,77, 10:93, 5:12, 45:16, 2:47,122,40, 44:32, 45:16, 6:165). Qurana görə, Allah göydəki cənnətini də vərəsəliklə öz seçdiyi varisinə verəcəkdir (Quran, 2:30, 15:23, 7:128, 19:63, 21:105, 26:85). Tövrata görə də, Allah and içərək torpağı İbrahim, İsaq və Yaqub nəslinə vərəsəliklə verəcəyini bildirmişdir (Библия, Исход, 6:8). Burada torpaq deyəndə, Knun və Lbnun torpaqları nəzərdə tutulur ki, bu da Kənan (Ki-Nun/Nun-Ki), yəni yerin altında tikilmiş Etemenanki-Abzu məbədi və onun göylərində yaradılmış Alban ruhlar dünyasıdır (Библия, Втор.1:7-8). Alban [LBN] və Lbnun [LBNN] rəmzlərinin sufizmdə Nəbi-Eli [NBL] kimi də oxunuşunu nəzərə alsaq razılaşarıq ki, Albaniya rəmzi altında peyğəmbərlərin göydəki Eli başa düşünülməlidir. Mənbələrdə Alban ölkəsi - Arran (Xarran) kimi də qeyd olunur və Azərbaycana aid edilir.

Tarixçi M. Xorenatsinin “Ermənistan tarixi” kitabına görə, Albaniya (Arran) ölkəsi vərəsəliklə GelarKüni nəslindən kiməsə əbədi olaraq verilmişdir (I Kitab, böl.12). Belə çıxır ki, İbrahim və Yaqub oğulları dedikdə, Azəri türklərinin Gelar bəgləri nəzərdə tutulmalıdır və İslam dini də İbn Ərəbiyə görə məhz bu batini türklərinə verilmişdir.

Əflatun ilk Azəriləri – Allahlar nəsli kimi göstərir və adi, ölümlü insanları da məhz onların yaratdıqlarını bildirir (Əflatun, “Timey”, 41B,D,S). Bu dünyadakı bütün inkişaf məhz Azər oğullaının hesabına baş vermişdir. Çünki, sadəcə onlar İlahi nurla, yəni ilkin materiya ilə vəhdət təşkil edirlər və ondan informasiya almaq qabiliyyətinə malikdirlər. Bu gün bizim - pir, bəg, seyid, şıx və s. adlandırdığımız Azəri müqəddəslərini, məşhur sufi Şihabəddin Yəhya Sühravərdiyə görə, Allah Özü himayə edir. Mənbələrdə padişahlar və peyğəmbərlər nəsli dedikdə də məhz onlar nəzərdə tutulurlar. Bütün İran şahları - Alban şahı olan Aranın Sisaka nəslinə aiddir. Osman şahlarının da nəsli məhz «ilandan doğulmuş» («əjdahadan doğulmuş») bu Midiya maqlarının nəslidir (А. Даврижеци «Книга историй»,  М., 1973, böl. 51). Çin, Yapon imperatorlarından tutmuş qədim dünyanın bütün sahibləri bu əjdahalar nəslinin törəmələri olmuşlar.

Mən sadəcə bir sitatın batini izahını verməklə göstərdim ki, Azər adı, İlber bəyin qeyd etdiyi kimi təhqir deyildir. Əksinə, Azər adı - Rəhman Allahın, ən ali status kimi özünə götürdüyü addır. Mən bütün mənbələrdə yazılanların elmi açmasını verib, onların hamısında Azər adının Allahla bağlı olduğunu sübut edə bilərəm.

Bu gün Azərilərin bu səviyyəyə enmələri, Rəhman Allahın “Lövhi-Məhfuz”da yazdığına uyğun baş verir. Qədim Misir yazılarına görə də, dünyaya sahib kimi doğulmuş Azər (Osiris) Allahı axirətə yaxın Set tərəfindən öldürülür. Lakin sonradan Qor Allahı onu yenidən dirildir və o yenə dünyanın sahibinə çevrilir.

İlber bəyə məsləhətim odur ki, əsl mənasını dərk etmədiyi yazıları “oxuyub”, xalqların keçmişi haqqında hökm verməsin. Onun bu gün tarix adlandırdığı elm - başdan ayağa cəfəngiyyatdır. Bunu artıq Fomenko, Topper və s. kimi alimlər sübut etmişlər. Əsl tarix, vaxtı gələndə yenidən yazılacaqdır.

                                                                                  Firudin Gilar Bəg

                                                                                 www.gilarbeg.com

Alimlərimiz gələcəyimizi məhvə aparır

XX1 əsrin elm və texnika əsrinin olması hamıya aydındır. Texniki tərəqqi həyatımızı son dərəcədə rahatlaşdırıb və biz evdə oturaraq çox böyük işlər görə bilirik. Lakin bu inkişaf  hər sahədə özünü göstərirmi? Digər tərəfdən bu inkişafın mənfi tərəfləri hələ də öyrənilməmişdir. Bu inkişaf bizə eyni zamanda yeni xəstəlik növləri və təbiətin məhvinə aparan problemlər də gətirmişdir. Qlobal baxanda, bu inkişafın gələcək nəsillərin ömürlərinin azalmasına və təbiətin məhvinə aparması göz qabağındadır. Deməli, bizim tərəqqimiz düzgün yolla getmir. Bəs bunun səbəbi nədir? Qədim müdrikləri belə bir inkişaf haqqında nə düşünüblər?

Maraqlı faktdır ki, düşünən insan (Homo sapiens) adlandırdığımız bu günkü insanın yaşı ən azı 5500 il olduğu halda, bu müddət ərzində cəmiyyətdə gözə görünən heç bir inkişaf getməmişdir. Yalnız son əsrdə elm böyük sürətlə inkişaf etməyə başlamış və bu səviyyəyə çatmışdır. Digər tərəfdən, ən qədim dövrü araşdıran alimlər belə qənaətə gəlmişlər ki, 5 min il bundan əvvəl Misir və Mesopotamiya kahinləri, sirli bir elmin hesabına çox qısa müddətdə ağlasığmaz texnologiyalara sahib olmuş, yer üzərində, müasir elmi vasitələrlə tikilməsi mümkün olmayan abidələr yaratmışlar. Ortaya maraqlı sual çıxır. Əsl elm hansıdır: insanların ömürlərini azaldıb, təbiəti məhvə aparan bu günkü elm, yoxsa uzunömürlü əcdadlarımızın tam kamil abidələr yaratmış gizli elmləri?

 Mənbələrə görə, elmin inkişafı ilə fərqlənən ən qüdrətli insanlar Midiya maqları olmuşlar ki, onlar mənbələrdə “zamanı qabaqlamış və tam xoşbəxtliyə çatmış Deyləm tayfası” adlandırılırlar. Mən “Batini-Quran” kitabında və məqalələrimdə deyləmlilərin indiki Azərbaycanın ərazisində mövcud olmuş qədim Midiya əhalisi olmasını göstərmişəm. Bu ərazidə deyləmləri ismaili batiniləri adlandırırlar ki, onların öz ismailiyyə fəlsəfəsi vardır. İsmailiyyə fəlsəfəsi isə sufizm adlandırdığımız fəlsəfədir. Məşhur sufi əl Qəzalinin yazdığına görə Allahın dərkinə aparan yeganə yol məhz sufinin tərikə yoludur və s.

Yazdıqlarımdan çıxan nəticə odur ki, iki növ elm vardır: insanları, təbiəti məhvə aparan müasir elm və insanları tam xoşbəxtliyə aparan Azərbaycan sufilərinin batin elmi. Bütün qədim yazılar batin elminin əsasında yazılmış rəmzlərdir və yalnız bu rəmzləri açdıqda, mənbədə yazılanların həqiqi mənası aydın olur. Müasir alimlər o dərəcədə məntiqsiz insanlardır ki, qədim yazıların həqiqi mənalarını dərk etmədiklərinə baxmayaraq, orada yazılanların birbaşa mənalarını elm kimi qəbul etmiş və elm ocaqlarında bunları tədris edirlər. Nəticədə elə bir absurd vəziyyət yaranıb ki, hamının hər şeydən xəbəri olduğu halda, heç kim heç nə bilmir.

Lakin ən dəhşətli vəziyyət isə odur ki, artıq insanlar bu cəhalət içində yaşamağa öyrəniblər və həqiqət artıq onları maraqlandırmır. Tarixçilər nağıl və rəvayət üslubunda yazılmış rəmzləri ölkənin tarixinə çeviriblər. Nəticədə əsilsiz və köksüz olan, lakin bir dildə danışan insanlar - padişahlar və peyğəmbərlər nəslinin adına sahib çıxıb, özlərini ali irq hesab edirlər. Əsilzadələr nəslinin törəmələri isə adi insanlarla qarışdığı üçün qüdrətlərini itirib və pula, vəzifəyə Allahını da, elini də qurban verirlər. Gənclər, yalançı alimlərin böyük adlarına və vəzifələrinə aldanaraq elə başa düşürlər ki, artıq bütün elm öyrənilib və hər şey hamıya aydındır. İnsanların əksəriyyəti bilmir ki, bu gün bütün qədim yazılar dərk olunmaz qalır. Alimlər özləri mənbələr içində kor kimi gəzirlər və bu yazılarda nədən danışıldığını təsəvvür belə edə bilmirlər.

Dünya alimləri həqiqətin gizli olduğunu dərk etmişlər və bunu açıq yazırlar. Lakin əsl həqiqətin hələ üzə çıxmadığına görə, köhnə məntiqi tədrisdə saxlayaraq, son nəticələri də tələbələrə çatdırırlar. Azərbaycan alimləri isə əksinə, həqiqəti, gələcəyimiz olan tələbələrimizdən, gənc nəsildən gizlətməyə çalışırlar. Kütləvi informasiya vasitələrində gənclərimizə saxta “tarix”imizi dərs keçirlər və digər xalqların bizdən üstün olduğunu başa salmağa “çalışırlar”. Maraqlı haldır ki, burada iqtidar və müxalifət yönlü alimlərin hamısı, həqiqəti biləni, əsl elmdən xəbəri olanı özlərinə düşmən sayırlar.

Mən, on altı ildən artıq ki, qədim yazılaırn gizli mənalarının açması ilə məşğulam və bu müddət ərzində bir neçə kitab, onlarla elmi məqalələr yazmışam. Son - “Batini-Quran” kitabımda, qədim dünyanın demək olar ki, bütün sirlərinə elmi izah vermişəm. İlk dəfə mən, bütün qədim yazıların bir sirli hadisə ilə bağlı olduğunu və bu hadisənin də bilavasitə Azərbaycanda baş verdiyini elmi cəhətdən sübut etmişəm. Bu sirli hadisə bilavasitə Rəhman Allahla və onun nəsli olan biz Azərilərlə bağlıdır. Məhz Azəri oğulları dünyaya bütün xalqların hökmranları kimi gəlmişlər və bu günkü insanlar, düşünən insan kimi yaşadıqlarına görə məhz onlara borcludurlar. Dünya alimləri, Azərbaycan adlanan, hansısa geri qalmış bir xalqın hamıdan üstün olduğunu qəbul etmək istəmir və ona görə də bu yazılara münasibət bildirmirlər. Azərbaycanın öz alimləri isə, öz işlərinin və vəzifələrinin itirilməsi, savadsızlıqlarının üzə çıxması qorxusundan bu məsələlərin üstündən keçirlər. Nəticədə isə itirən Azərbaycan xalqı olur. Bunun nəticəsidir ki, xalqımızda “natamamlıq kompleksi” yaranmışdır və onlar bütün digər xalqlara özlərindən üstün kimi baxırlar. Bu isə sonda azərbaycanlıların bir xalq kimi məhvinə aparır.

Mən Azərbaycan gəncliyinə bildirmək istəyirəm ki, Azərbaycanın elmlə məşğul olan insanları,  sizin gələcəyinizi, öz şəxsi mənfəətlərinə qurban verirlər. Bilin ki, bu gün qəbul olunmuş tarix başdan ayağa cəfəngiyyatdır. Bir nəfər də olsun tarixçi alim, mətnlərdə söhbətin nədən getdiyini dərk eləmir. Mənbələrdəki İslam dini – biz azərilərin öləndən də sonra ruhlarının göydə əbədi yaşaması üçün yaradılmış cənnət mənasındadır və bu din bilavasitə biz azərbaycanlılara Allah tərəfindən əbədi verilmişdir. Bu gün özünü İslam alimi adlandıranlar o dərəcədə savadsızdırlar ki, onlar bu cənnətin mövcudluğuna belə şübhə ilə yanaşırlar. Filosoflarımız da əsl fəlsəfənin nə olduğunu anlamırlar və heç bir qədim filosofun elminə izah verə bilmirlər. Bilmək vacibdir ki, Əflatunun “Timey” əsərinə elmi izah verə bilməyən insan - filosof adlandırıla bilməz. Mühiddin ibn Ərəbinin “Füsus-ül hikəm” əsərinə elmi izah verə bilməyən alim – din alimi adlana bilməz. Mənbələrdə Xəzər dənizinin nəyə görə okeanın yanında yerləşdirildiyinə izah verə bilməyən insan - tarix alimi adını daşıya bilməz və s.

Erməni qəsbkarları bizim torpaqlarımızı alıblar və onları təbii olaraq özümüzə düşmən hesab edirik. Lakin biz elmimizi gücləndirsək, yüksək nailiyyətlərə sahib olub, sonda torpaqlarımızı qaytara bilərik. Həqiqəti gizlədən savadsız alimlərin fəaliyyəti nəticəsində isə, azərbaycanlılar bir xalq kimi məhvə doğru gedir ki, sonda qalan torpaqlarımızı da digər güclü dövlətlər bölüşəcəklər. Belə olan halda sual oluna bilər ki, kim Azərbaycan xalqına daha çox ziyan vurur: qaytarılması mümkün olan torpaqlarımızı almış ermənilər və ya qaytarılması mümkün olmayan milli mənliyimizi məhvə aparan alimlərimiz?

Azərbaycan həqiqətlərinin üzə çıxmaması dünya elmini də süquta aparır ki, bu da sonda təbiətin və insanların məhvi deməkdir. Çünki, həqiqi elmi Allah yalnız Azər oğullarına vermişdir və yalnız bizlər qədim yazıların gizli mənalarını dərk etmək qabiliyyətindəyik. Gizlində olan sirlər üzə çıxmayınca, Azərbaycan həqiqətləri açılmayacaq. Bu isə cəhalətin təntənəsi və həqiqətin məhvi deməkdir. Müqəddəs elimizin gələcəyi bu seçimdədir: Olum ya Ölüm.

                                                                                     Firudin Gilar Bəg

www.gilarbeg.com