Biz, insanı və onun üçün cənnət yaratmış tək
Allahımız haqqında heç nə bilmirik. Bugünki zahiri İslam - Rəhman Allahın
yaratdıqlarını inkar etmək və Ona ortaq qoşmaqdır.
Son araşdırmalardan çıxan nəticəyə görə, bütün qədim ədəbiyyatın
zahiri mənalarından başqa batini mənaları da vardır. Zahiri məna adi insanlar
üçün, batini məna isə sufilər (sofi), yəni qədim sirləri bilən müdriklər üçün nəzərdə
tutulmuşdur. İslamın zahiri mənası - müsəlmanların naməlum Allaha və onun
elçisinə, göndərdiyi kitaba və s. inancıdırsa, batini mənada İslam – Əman
(Amon) adlanan türk xanının (pir) insanı və göydə ruhlar dünyasını yaratması, insanlara
ölümsüzlük verməsi üçün onlarla bağladığı müqavilədir. Bu haqda mən
“Batini-Quran” kitabında və məqalələrimdə faktlarla geniş məlumat vermişəm.
Batini məna - sufilərin “Hu” adlandırdığı ilkin materiyanın qanunları
əsasında yaradılmış elmdir və mənbələrdə bu elm Sufizm, Təvil, Ledun,
Ezoterizm, Germetizm və s. də adlandırılır. Batin elminə görə, bəşəriyyətə həyat
vermiş ilkin materiya - əvvəli və sonu olmayan yeganə yaradıcı qüvvədir və
bütün varlıqlar bu enerjinin təzahürləridir. Sufilər bütün mövcudata - bu
enerjinin materiallaşması kimi baxırlar və ona görə də yaranmışdan yox,
yaradıcı olan bu enerjidən danışırlar. Bu məntiqlə bütün yazıların da batini mənası,
tək olan yaradıcı Allahın bu dünyada yaratdıqlarına həsr olunmalıdır.
İlkin materiyanı ilk dəfə türk xanı özünə tabe edərək, onunla vəhdət
təşkil etmiş və onun adından çıxış etməyə başlamışdır. Sufizmdə “Vəhdət əl
Vücud” adlanan bu birləşmə, qədim Misir yazılarında – pir Əmanın (firon Amon) göydə
yaratdığı Ra günəş diski ilə vəhdəti kimi, yəni Ra-Əman, Ra-Amon (Amon-Ra) kimi
qeyd olunur. İslamda Ra-Əman adı Rəhman kimi məlumdur. Deməli, sufilərə görə bütün
mənbələrdə yazılanlar yalnız bir hadisəyə - ilkin materiyanı özünə tabe edib
Ra-Əman, yəni Rəhman Allaha çevrilmiş pir Əmanın yaratdıqlarına həsr
olunmalıdır.
Əflatun (Platon) da özünün «Politik» əsərində yazır ki, bütün yazılı
və şifahi ədəbiyyat yalnız bir hadisə ilə bağlıdır. Lakin zaman keçdikcə bu
hadisə yaddaşlardan silinmişdir və bu haqda müxtəlif mənbələr ayrı-ayrılıqda,
müxtəlif variantlarda yazırlar (1). Digər mənbələrin də araşdırması o nəticəyə
gəlməyə əsas verir ki, bütün qədim ədəbiyyatda söhbət yalnız bir hadisədən
gedir və tarix də bu hadisənin müxtəlif mənbələrindəki şərhidir.
İngilis dilində tarix mənasını
verən «history» sözü - «his story» kimi açıqlanır və bu da “O Kişinin tarixi”mənasında
“Allahın tarixi” fikrini ifadə edir. Dilimizdəki “tarix” [TRX] sözü isə, hər
samitin bir rəmz olduğu Batin elmində tərikə [TRK] və türk [TRK] sözü ilə eyni
məna verir. Sufi məntiqinə görə bu tarix – tərikə yolunu keçib ilkin materiya
ilə vəhdət təşkil edən türklərin tarixidir. Bu o deməkdir ki, bütün qədim
yazılı ədəbiyyat yalnız bir xalqa - sufizmin tərikə yolu vasitəsi ilə göydə
Allah yaratmış türk pirinin xalqına aiddir.
“Əhdi-Ətiq”də deyilir ki, ilk əvvəl şərqdən gəlmiş bir xalq mövcud
idi və onlar bir dildə danışırdılar. Bu xalq, “başı göylərə çatan” Babil qülləsini
tikdikdən sonra, Allah onların dillərini dəyişdirərək yer üzünə səpələdi (2).
Bu o deməkdir ki, bütün qədim yazılarda söhbət yalnız Babil qülləsinin tikilməsindən
gedir və dillərin dəyişdirilməsi də, Allahın bu hadisə haqqında həqiqətləri
gizli saxlamaq istəyi ilə bağlıdır.
Tarixçi İ. Dyakonov, Midiyada babillilərin “başı göylərə çatan”
qalasının olmasından yazır və bildirir ki, bu qala mənbələrdə “Göy və Yerin təməl
Evi” adlanırdı (3). Qədim Misir yazılarında Abtu/Beyt adlanan bu ev, Şumer
mifologiyasında Allahlar vilayəti adlandırılır və qeyd olunur ki, Marduk Allahı
Tiamata (ilkin materiya) qalib gəldikdən sonra Göy okeanında bu vilayəti
yaratmışdır (4). Deməli, bütün qədim mənbələrdə söhbət türk xanın göydə
Allahlar vilayəti, yəni cənnət yaratmasından gedir.
Qədim Misir mənbələrində qeyd olunur ki, pir Əman (firon Amon) göydə
- bütün yer kürəsini əhatə edən Atum Allahını yaradır və alimlərə görə, Atum elə
Adəm deməkdir (5). Məşhur sufi Mühiddin ibn Ərəbi də Adəmi Allah adlandırır (6). Əflatun da ilk
yaradılmış Adəmi və onun obrazı ilə xüsusi yaradılmış varlıqları - ölməz
Allahlar adlandırır və bildirir ki, adi ölümlü insanları məhz bu Allahlar nəsli
yaratmışdır (7). Fəzlullah
Astarabadinin “Cavidannamə”sinə görə, Kəbə, Darüs-Səlam və Beytül-Muqəddəs - Adəmin
bədənindədir. Məhəmməd peyğəmbər isə, Tövratda altı günə yaradılan”Dünya” mənasındadır
və o axirətdə yenidən yaranacaqdır. Qəzali - göy insanı obrazında olan Adəmi - Məhəmməd
peyğəmbər kimi təqdim edir. O, peyğəmbərimizi Kosmik qüvvə hesab edir və nəzərə
çatdırır ki, kainatda qayda-qanunun təmin edilməsi ondan asılıdır. Qəzaliyə görə, peyğəmbərin müqəddəslər nəsli də bu
Kamil İnsanın kütləvi tipidir (8). Bu o deməkdir ki, bu
gün pir, seyid, bəg, şıx adlandırılan müsəlman müqəddəsləri Allahın obrazı ilə
xüsusi yaradılmışlar.
Ledun elmində adi insanlar, bütün varlıqlar kimi ilkin materiyanın təzahürləri
hesab olunur və yarandığı kimi məhvə məhkumdur. Yalnız ilkin materiya ilə bağlı
olan, yəni Allahla vəhdət təşkil edən (“Vəhdət əl Vücud”) müqəddəslər nəsli
ölümsüzdür. Buna görə də, qədim filosoflar insanları iki növə - kamil və cahil
insanlara bölürdülər. Ölümsüz olan kamil insan nəsli Allahın obrazı ilə
yaradıldığı üçün, bütün tarix yalnız Allaha və onun müqəddəslər nəslinə aiddir.
Adi insanların həyat tərzi heyvanın həyat tərzindən fərqlənmədiyinə görə, onlar
mənbələrdə qeyd olunmağa layiq deyillər. Bu o deməkdir ki, bütün qədim mənbələrdə
yazılanlar yalnız bir nəslə, ən qədim mənbələrdə Allahlar, pirlər (firon),
seyidlər, bəglər və s. adlandırılan müqəddəslər nəslinə aiddir. Əflatun bu nəsli
- filosoflar nəsli, Aristotel isə bu filosofları yəhudi adlandırır.
Məşhur ingilis alimi Artur Kestlerə görə yəhudilər, indiki İordan ərazisindən
yox, arilərin vətəni olan Qafqazdan çıxmışlar. Əsl yəhudilər də türk xaqanı və
türk bəgləridir (9). “Kitabi - Dədə Qorqud”da bu bəg-ərənlər - “ərənlər yəhudisi”,
“Adəmilər yəhudisi” (əvrəni) adlandırılır ki, onlar “Dünya mənim” deyərək, dünyanın sahibləri
olmaları ilə öyünmüşlər (10).
Tövratda yəhudilər - izmaililər (ismaililər) adlandırılır və Qalaad
elinin əhalisi kimi göstərilir. Bu kitabda, izmailli deyəndə madiamlılar, yəni
midiyalılar nəzərdə tutulur ki, Midiya da indiki Azərbaycan ərazisində mövcud
olmuşdur. Qədim Midiyada maqların altı tayfasından biri “budin” [BDN] tayfası adlandırılır
və bizlərə bu rəmz “batin” [BTN] kimi məlumdur (11). Tövratda Allahın şəxsi
mülkü hesab olunan Qalaad [QLD] eli - İslamda Gel, Gelat [GLT] kimi qeyd olunur
və bu el, batiniliyə həyat vermiş ismaili nizarilərin elidir. Mən
“Batini-Quran” kitabında və məqalələrimdə göstərmişəm ki, Nizar (ənsar) [NZR/NSR]
rəmzi ən qədim Misir mənbələrində Nu-Oziri (Nu-Osiri) [NZR/NSR], yəhudilərdə -
nazorey [NZR], xristianlarda isə nazarlı (nasara) [NZR/NSR] kimi məlumdur. Öz
elmlərinə görə seçilmişlər hesab edilən bu nəsil, qədim Misirin Geliopol, yəni
Gel şəhərinin kahinlərinin nəslidir və mənbələrə görə bütün Misir ovsunlarını
bilavasitə onlar tərtib etmişlər (12).
Ən qədim Misir mətnlərinə görə, Allah göydəki ruhlar dünyasını Gel şəhərində
yaratmışdır və axirətdə də burada yeni dünya yaranacaqdır. Hədislərə görə Məhəmməd
peyğəmbərin Məkkədəki evi də məhz Aqilə (Akil), yəni Gelə çatmış evdir. İsmaililərin
Gel, Gelat (Qulat) evi digər mənbələrdə Xilat, Xüld, Kelt, Kleyto, Kolyada və
s. kimi qeyd olunur və dünya ədəbiyyatında bu ərazi haqqında istənilər qədər məlumatlar
vardır. Lakin bu məlumatlar rəmzlərlə yazıldığı üçün, onları sufi məntiqi ilə “oxumaq”
lazımdır.
Xilat,
tarixçi Z. Bünyadova görə, Azərbaycan
atabəglər ailəsinin malikanəsidir və buranın sahibi
də Ərmənşah Nəsir əd-din Mühəmməd Sökməndir (13). Xristian mənbələrinə görə,
türk şahı Nəsir əd-din Mühəmməd Sökmən II - Xelatı (Gelad) aldıqdan sonra özünü
Şahi-Ərmən adlandırdı ki, sufizmdə Ərmən (Ər-Əman) [RMN]
adı - qədim Misirin Ra-Amon [R-MN] Allahının
adı ilə eyni mənalıdır (14). Atabəg rəmzi, “bəglərin atası” deməkdir və qədim
Misir yazılarında bu adı - bütün Allahların Atası və
Ağası olan Amon (Əman) Allahı daşıyırdı. Bəg rəmzi sufizmdə, tərikə yolunun “bəqa”
səviyyəsini bildirir ki, bu səviyyəyə çatmış insan Allahla (ilkin materiya) vəhdət
təşkil edir. Deməli, Xilat – qədim Misir Allahlarının atası hesab olunan Ra-Amonun,
yəni Ər-Əman - Ərmənin yurdudur və mənbələrdə bu bəglər nəslini “paron”
(paronter), yəni “pir” (firon) adlandırırlar.
Burada
əlavə olaraq qeyd etmək istəyirəm ki, indi özlərini erməni adlandıran
insanların, qədim yazılara qəti aidiyyəti
yoxdur. Erməni tarixcisi kimi qəbul olunmuş Moisey Xorenatsiyə görə, adi
insanlar nifrətə layiq olduqları üçün yazılarda qeyd olunmağa layiq deyillər (15).
Bütün erməni tarixi isə - yəhudi adlandırılan seçilmişlərə, yəni türk xaqanı və
bəglərinə aiddir.
Sökmən [SKMN] rəmzi digər mənbələrdə Sukman, Sakaman
[SKMN], Sakya-Muni [SKMN], Şakya-Muni, Şukamon [ŞKMN] və s. kimi də yazılır. Qədim
Misir dilçiliyində, yəni Batin elmində Sökmən rəmzi [SKMN] - Saxu-Amon [SX-MN] kimi
izah olunur ki, buradakı “saxu” rəmzi, öləndən sonra bədəndən çıxan insan
ruhunun yeni forma almasını bildirir. Misir mətnlərinə görə insan öləndə, bədənindəki
ruh saxuya keçir və çürüməyən bu yeni bədən göylərdə quş kimi həyat sürməyə
başlayır (16). Deməli, Sökmən (Saxu-Amon)
rəmzi - “Amon Allahının ruhu” mənasını verir ki, bu ruh Xelatda, yəni Gel elində
əbədi şahlıq edən Ra-Amon Allahına çevrilmişdir.
Sökmən, yəni Əman ruhunun Ərmənə (Ra-Amona) çevrilməsi, qədim rəvayətlərində
“Göyə uçmuş Allah” kimi qeyd olunur. Bu rəvayətlərə görə, Əman Allah tabuta
uzandıqdan sonra, onun ruhu quştək göyə uçaraq, əvvəlcədən göydə yaratdığı Ra
diski ilə birləşir və Ra-Amon Allahına çevrilir (17). Firdovsinin “Şahnamə”sində bu obraz, göydə Kəyan
taxtı qurmuş və “günəştək qərar tutmuş” Cəmşidin timsalında verilmişdir (18). Məşhur folklorşünas C. Frezerə görə isə, Silviya şahı ölümündən sonra
Allaha çevrilmiş və Alban dağlarındakı şəhər üzərində qərar tutmuşdur (19). Quranda
bu obraz, yeri və göyü yaratdıqdan sonra öz taxtında qərar tutmuş və ərşə hakim
olmuş Rəhman Allah kimi qeyd olunur (20). Bu isə o deməkdir ki, ərşə ucalan Rəhman
Allah, elə göyə uçmuş qədim Misirin Ra-Amon Allahıdır. Məhəmməd peyğəmbərin də
göyə meracını nəzərə alsaq başa düşərik ki, peyğəmbərimiz elə ərşə hakim olan Rəhmanın,
yəni qədim Misirin Ra-Amon Allahının obrazıdır. Peyğəmbərimizin mənbələrdə “iki
dünyanın ağası” adlandırılması da, onun Ra-Amon Allahının obrazı olması deməkdir.
Sökmən, yəni Sak-Əman (şah Əman) rəmzi, mənbələrdə Sakamano və ya Şakyamuni
adı ilə tanınan Budda Allahının adı ilə eyni mənalıdır. Kanişka sikkələrində
Buddanın şəkli ilə bərabər “Boddo”, “Sakamano Budda” və “Baqo Boddo” sözləri
yazılır (21). Boddo rəmzi sufizmdəki “bodi” rəmzi ilə eynidir və tam kamilliyə
çatmış, dərk olunmayan şeyləri dərk edən, ekstaz vəziyyətində “görən” deməkdir.
Bodi rəmzi Ledun elmində ən sirli rəmzlərdən biri hesab olunur və mən
“Batini-Quran” kitabında bu haqda geniş məlumat vermişəm (22). “Batin” rəmzi də
“bodi” rəmzdən yaranmışdır və yazdığımız kimi, qədim Midiyada maqların altı
tayfasından biri “budin”, yəni batin tayfası olmuşdur. Mənbələrdə Budda da –
Amitabxa adlandırılır ki, bu da sufizmdə Amida-Bxa, yəni Midiya bəgi mənasındadır.
Yazılanlara görə, Amitabxa - Budda vəziyyətinə çatandan sonra çöl sahələrində,
yəni ilkin materiyada – Sukxavati (Saxu-Beyt deməkdir) cənnətini yaratmış və
onu idarə etməyə başlamışdır. Budda nəsli öləndən sonra bu cənnətdə ikinci dəfə
doğulduğu üçün, mənbələrdə bu nəsil «iki dəfə doğulmuşlar» adlanır (23). “Baqo
Budda” rəmzi də, sufizmin bəqa (bəg) səviyyəsinə yüksəlmiş və “Allahla vəhdət təşkil
edən Budda” mənasındadır. Qədim Misirin “Ölülər kitabı”nın 1-ci və 117-ci
bölümündə rəmzlərlə bildirilir ki, Allah qurban ruhlarından göydə Beyt yaratmış
və özü də burada peyğəmbərə, yəni ölməz ruha çevrilmişdir. Deməli, Budda -
Bodi, yəni ekstaz vəziyyətində, göydə Beyt (Ev) yaratmış türk şahı Sökmənin
obrazıdır.
Bütün bunlar onu göstərir ki, Ərmənşah Nəsir əd-din Mühəmməd Sökmənin
obrazı - Gel evinin sahibi olam Məhəmməd peyğəmbərin obrazıdır. Sökmənin özünü Ərmən,
yəni Ra-Amon adlandırması da, Gel elinin - bütün dinlərinin müqəddəs yeri
olması deməkdir. Çünki Allah birdir və bir yerdən ərşə yüksələrək ora sahib
olmuşdur.
Nəsir [NSR] rəmzi xristianlarda İsa peyğəmbərin elinin adıdır və mənbələrdə o
Nasırlı [NSR],
Nazarlı [NZR]
adlandırılır. Yəhudilərdə Nəsir [NSR] rəmzi, həyatını Allaha həsr etmiş nazoreylər [NZR] kimi məlumdur.
İslam ezoterizmində bu xüsusiyyəti nizarilərin [NZR]
şiə icması daşıyır və yazılanlara görə, onları
Allah özü idarə edir. Mənbələrdə bu Deyləm nizarilərini həmçinin batinilər, yəni
Quranın gizli mənasını bilən müdriklər də adlandırırdılar. Mən “Bütün dinlər
birdir” adlı məqaləmdə göstərmişəm ki, Allahın batini sirlərini bilən Şiə-nizariləri,
yəhudi və xristianlıq dönəmində Yeşua-nazoreyləri (İsa-nasarlıları)
adlandırılırdı. Qədim Misir mənbələrində isə bu rəmz - Şu Allahının Nu şəhərində
yaşayan Osiris/Oziri xalqı (NuOziri-Nizar) mənasında Gel zümrəsinə aid
edilirdi. Şiəlik də öz adını - qədim Misirdə “Allah ruhu” mənasında olan “Şu” rəmzindən
götürür. Qurana görə ilk şiələr Nuh və yəhudilərin patriarxı olan İbrahim peyğəmbər
olmuşlar (24). Qədim Misir mənbələrinə görə, Gel zümrəsinin bu eli, Allahın
dünyanı yaratmağa başladığı yerdir və buradan çıxan Pta (Yafət) Allahı indi də
yaşayır. Oziri/Usiri, yəni Osiris Allahının bədəni də burada uyuyur (25).
Maraqlı faktdır ki, ismaili-nizarilərdə irqin fəxri sayılan Nizar da deyilənə
görə sağdır, lakin onu heç kim görə bilməz. O əbədi yaşayır və şahlıq edir (26).
Bu isə o deməkdir ki, ismaililərin müqəddəs Nizarı [NZR] - əbədiyaşar Nu-Oziri
(Osiris) [NZR/NSR] Allahının obrazıdır. Belə çıxır ki, batinilərin Gel eli, yəni
Gelat/Xilat – qədim Misir Allahının uyuduğu yerdir.
Nizarilərin - Ələmut (El-Muta), yəni Midiya qalasında cənnət
yaratmaları mənbələrdən məlumdir. Sasanilərin əl-Mədain
adlandırdıqları Midiya rəmzi, mənbələrdəki Mədinə, Mədinət əs-Salam rəmzləri ilə
eyni mənalıdır. Buradakı Salam [SLM] rəmzi isə onu göstərir ki, mənbələrdə Səlim [SLM] kimi qeyd olunan Yerusəlim
şəhəri də bura ilə əlaqədardır. Tarixçisi
M. Xorenatsiyə görə Yerusəlim şəhəri tikilib qurtardıqdan sonra Gel adlanmağa
başlayır (27). Yerusəlim [R-SLM] rəmzinin Səlim [SLM] kimi yazılışı, bu rəmzin
İslam [SLM] rəmzi ilə eyni məna verməsi deməkdir. Belə çıxır ki, mənbələrdə Göy
Yerusəlimi, Darüs-Səlam, İslam aləmi və s. adlandırılan Ev elə göydə yaradılmış
cənnət mənasındadır və bu cənnət nizarilərin Gel (Gilan), yəni Xilat elində
yaradılmışdır. Quranda, Xilat [XLT] elində yaradılmış bu
cənnət – vəd olunmuş Xüld [XLD] cənnəti adlandırılır (28).
Mənbələrə görə, Yerusəlim şəhərini Şelomo, yəni Süleyman peyğəmbər
tikmişdir. Batin elmində “Şu-Aləmi” mənasını verən Şelomo [ŞLM] rəmzi, Səlim,
İslam [SLM] (İsa-Aləmi) rəmzləri ilə eyni mənalıdır. Bu isə o deməkdir ki, göydəki
ruhlar dünyası - qədim Misirdə “Allah ruhu” mənasını verən Şu (İsa) Allahının
ruhunda yaradılmışdır və bu haqda mən “Batini-Quran” kitabında və məqalələrimdə
izah vermişəm. Bütün bunlar isə onu göstərir ki, müsəlman və yəhudilərin cənnəti
- elə nizarilərin Ələmut qalasındakı cənnətdir və bu cənnətin sahibi qədim
Misirin Ra-Amon Allahıdır.
Xilat [XLT] rəmzi Əflatunun “Kritiy” əsərində Kleyto [KLT]
kimi qeyd olunur. Əflatun bildirir ki, Allahlar
dünyanı öz aralarında püşk ilə böldükdə, Atlantida adası -dəniz Allahı olan
Poseydona düşür. Bu adada Poseydon, ölümlü qadın Kleytodan olan öz şahlar nəslini
yerləşdirir (29 ). Mən, “Atlantida Azərbaycanda mövcud olmuşdur” adlı məqaləmdə
faktlarla göstərmişəm ki, bütün rəmzlərin açması, Kleytonun Azərbaycanla bağlılığına
gətirib çıxarır. Atlantida da, Xüld cənnəti kimi Xilat göylərində yaradılmış
ruhlar dünyasının rəmzidir. Digər tərəfdən, Poseydon Allahının şahlar nəslinin
Kleyto ilə əlaqələrdirilməsi o deməkdir ki, qədim dünyanın bütün əsilzadə
şahları bilavasitə Xilat, yəni Gel elindən olmuşdur. Mənbələrdə bu - şahlar, yəni
saklar (skif) nəslinin ilahi kökdən - Heraklın Gel elində yarıilan Yexidna ilə
“izdivacı”ndan doğulmaları ilə əlaqələndirlir.
Nəsir əd-din Mühəmməd Sökmənin Xilat elində şahi-Ərmənə çevrilməsi rəmzinin
qısa batini mənası isə belədir: Qədim Midiyanın ilk türk bəgi - sufizmin tərikə
yolu ilə ilkin materiyanı dərk etmiş və ekstaz vəziyyətində, qurban ruhlarından
göydə Ra günəş diski və ruhlar dünyası yaratmışdır. Özü fiziki öldükdən sonra,
onun ruhu göyə qalxaraq, əvvəlcədə göydə yaratdığı Ra diski ilə birləşmiş və
Ra-Amon Allahına, yəni Rəhman Allaha çevrilərək, göydəki ruhlar dünyasında
ölümsüzlük qazanmışdır.
Tarixçi M. Xorenatsi “Ermənistan tarixi” kitabında Gel elini Gelarküni
kimi qeyd edir və bildirir ki, burada yaşayan Sisaka nəsli böyük və adlı-sanlı
tayfadır və Alban ölkəsi onlardan kiməsə vərəsəliklə, əbədi verilmişdir (30). Gelarküni
adındakı “Kün” rəmzi, Qurana görə Allahın Adəmi və İsa peyğəmbəri yaratdığı “Ol!”
əmridir (31). Mənbələrdə isə Kün rəmzi,
insanların dillərini dəyişərək, onları səpələyən Saturnla əlaqələndirilir. Sisaka, yəni sak rəmzi,
yazdığımız kimi “saxu” mənasında - öləndən sonra bədəndən çıxan insan ruhunun
yeni forma almasını bildirir. Deməli, pir Əmanın ruhu məhz burada ölümsüzlük
qazanmış və Ra-Amon, yəni Rəhman Allaha çevrilmişdir. Axirətdə Allah məhz
burada Adəm, yəni Atum Allahı kimi İsa peyğəmbəri də “Ol!” əmri ilə yaradacaqdır.
Bütün bunlar haqqında daha geniş məlumat, müəllifi olduğum
“Batini-Quran” kitabında verilmişdir. Bu kitab qədim sirləri izah edən yeganə
kitabdır. Əgər Quran kitabı İslam dininin məbədgahıdırsa, “Batini-Quran” – bu məbədgahın
giriş qapısıdır. Yalnız bu qapıdan keçəndən sonra “İslam aləmi”ni və bütün qədim
sirləri dərk etmək mümkündür.
Ədəbiyyat
1. Platon, «Politik», 269s
2. Библия, Быт.11:1-9
3. И. Дьяконов, «История Мидии», М-Л., 1956, səh. 276-278,
372
4. Б. А. Тураев, «История древнего востока», II cild,
səh. 91
5. Д. Рол, «Генезис цивилизации. Откуда мы
произошли…», Эксмо, M., 2002,səh. 441
6. İbn Ərəbi, “Füsus ül Hikəm”, böl.1
7. Əflatun, “Timey”, 41B,D,S
8.
Абу
Хамид Ал-Газали, «Воскрешение наук о вере», М., 1980, səh. 284,276
10. «Kitabi - Dədə Qorqud», B.,1988, səh. 49, 80, 122
11. Herodot, I/101
12. Е. А. Уоллис Бадж, «Египетская книга мёртвых»,
М-СПб, Ексмо, 2005, səh. 310
13. Историческая география Азербайджана. Б.1987, səh.95
14. К. Гандзакеци История Армении. М. 1976, səh. 282
15. М.Хоренаци, kit.I, böl. 5
16. У. Бадж, «Египетская религия. Египетская магия»,
M., 2000, səh.143
17. “Сказки и повести древнего Египта», Л.1979, səh.9
18. Firdovsi, «Şahnamə», B.1987, səh.33
19. Дж. Фрезер, «Золотая ветвь», M.1986, səh.147
20. Quran, 13:2, 20:5
21. Г. М. Бонгард-Левин, Г. Ф. Ильин, «Индия в
древности», М., 1985, səh. 404
23. Г. М. Бонгард-Левин, Г. Ф. Ильин, «Индия в
древности», М., 1985, səh. 357
24. Quran, 37:83
25. Е. А. Уоллис Бадж, «Египетская книга мёртвых»,
М-СПб, Ексмо, 2005, səh. 214
2 26. Л. В. Строева, «Государства исмаилитов в Иране
в XI – XIII вв.», М., 1987, səh. 165, 166, 59
27. М.Хоренаци,
I/60
28. Quran, 25:15
30. М. Хоренаци, I/12, II/8
31. Quran, 3:59
Firudin Gilar Bəg
www.gilarbeg.
Комментариев нет:
Отправить комментарий